SİGARA
Bir sigara içmeliyim ama hiç bir anlamı olmamalı. Sinirlendiğim için değil, stres için değil, keyif sigarası da değil , yemekten sonra sigarası hiç değil, gece yarısı uykusu kaçmış soğuk balkon fayanslarına basarken hayatı sorguladığın o sigarada olmamalı.
Yukarıda ki paragraf müptezelin doğasını gösteriyor. Artık her neyin müptezeli iseniz...O şeyi yapmamak değil mevzu o şeyi hayattaki başka şeylere bağlamamak.
Ben sigara üzerinden gideceğim siz isterseniz Ayten üzerinden gidin.
Mesela ben çok sinirlendikten sonra içerim sigarayı siz sinirlendiğiniz bir olayı Ayten'e anlatmak istersiniz. Sonra stresli anlarda içerdim peş peşe, yada bir şeyi yaratmak için evet sanatsal açıdan çok güzel bir şeyler ortaya çıkaracakken de sigara içerdim , sonra ben gece yarısı yıldızlara 2000 metre daha yakınken ve sigaramın yarısını rüzgarların içtiği sigaralarda içtim , şimdi hatırladım ben 2000 metreden aşağı atladığımda da bir sigara yakmıştım.
Sanat eserim ortaya çıkınca da bir sigara içtim , mutlu olduğum anlarda da , dehşete düştüğüm zamanlarda da düğünlerde halaydan bunalıp içtiğim sigaralarda var. Endişeliyken....
Özetle bütün duygularımda o var.
Gizli gizli benim hislerimi yaşamak isterken benim hayatıma sızmış. Benim dudaklarımdan hayatı hissetmek istermişçesine...
Ama yemin ettim ve kendime bir hediye verdim .33 te sigarayı çıkardım hayatımdan.
Yani işin doğası bu... Müptezeli olduğunuz şeyi tek tek bütün anlardan ayırmanız lazım. Haa!!!öylesine bir sigara içebilirsiniz ya da Ayten'i öylesine arayabilirsiniz ama kesinlikle öylesine olduğundan emin olmanız gerekiyor.
Şimdi artık daha da yalnızım tek başıma mutlu oluyorum , tek başıma heyecanlanıyorum , tek başıma korkuyorum , tek başıma cesaretim topluyorum, tek başıma sinirleniyorum ve tek başıma her sabah yeniden hayata bağlanıyorum .
Sanki iyi olmamış gibi... Son paragrafa sigara yakmam gerekiyor... Ama yakamam. Çünkü ben artık hayal kırıklıklarımı da tek başıma karşılıyorum.
Bir gün bir sigara yakacağıma ama hiç bir anlamı kalmadığında...
Bu metin, bağımlılığın sadece fiziksel değil, duygusal ve hatta varoluşsal bir bağ kurma hali olduğunu güçlü bir şekilde anlatıyor. Sigara burada sadece bir nesne değil, hayatın her anına sızmış bir yoldaş, hatta bir gölge gibi resmedilmiş. "Müptezellik" kavramını alışılmışın dışında, felsefi bir noktaya taşıyor: Bağımlı olunan şeyin, kişinin tüm anlarına sirayet etmesi ve ondan kurtulmanın yalnızlığı da beraberinde getirmesi.
YanıtlaSilÖzellikle finali çok etkileyici: Hayal kırıklıklarını bile artık tek başına karşılamak... Sigara yakmadan. Son cümledeki belirsizlik de metne ayrı bir derinlik katıyor: "Bir gün bir sigara yakacağıma ama hiç bir anlamı kalmadığında..." Bu, özgürlüğün tam anlamıyla kazanılmadığını ama onun izinin hala orada olduğunu düşündürüyor.